Monitor Prawa Pracy
nr 1/2021
Glosa do wyroku SN z 15.1.2020 r., III PK 5/19
DOI: 10.32027/MOPR.21.1.6
Autor jest sędzią SO w Tarnobrzegu I Wydział Cywilny i wiceprezesem SR w Stalowej Woli, ORCID: 0000-0003-3636-8440.
Abstrakt
Uwagi wstępne
Glosowany wyrok SN z 15.1.2020 r.2 został wydany w sprawie z powództwa P.-M. T. Sp. z o.o. w L. przeciwko byłemu pracownikowi Janowi G. o odszkodowanie z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 55 § 11 KP. Sąd Najwyższy uwzględnił skargę kasacyjną pozwanego od wyroku SO we W. i orzekł kasatoryjnie. Poruszono w nim kilka istotnych kwestii związanych z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia przez pracownika w tym trybie. Sąd Najwyższy uznał w nim m.in., że wadliwości formalne oświadczenia pracownika o rozwiązaniu stosunku pracy bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych praw pracownika nie czynią tego rozwiązania niezasadnym i nie uzasadniają zasądzenia odszkodowania, skoro art. 611 KP ochronę tę przyznaje jedynie w przypadku niezasadnego rozwiązania stosunku pracy (gdy nie zostaje spełniona przesłanka wskazana w art. 55 § 11 KP). Ponadto SN stwierdził w nim, odmiennie niż sądy meriti, że spór przed sądem pracy może toczyć się nie tylko w granicach zarzutu postawionego przez pracownika w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę na podstawie art. 55 § 11 KP. Pracownik ma bowiem możliwość powoływania się w procesie na inne przyczyny, które mogłyby uzasadnić rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie. Stan faktyczny sprawy był dość obszerny. Poniżej przedstawiono go w zarysie. Jest to przy tym wystarczające dla oceny stanowiska SN.
