Monitor Prawa Handlowego

nr 4/2020

Smart kontrakt jako umowa

DOI: 10.32027/MPH.20.4.3
Sandra Hadrowicz
Autorka jest studentką V roku jednolitych studiów magisterskich na kierunku Prawo na Uniwersytecie Warszawskim; ORCID: 0000-0002-0967-9529.
Abstrakt

Nowa technologia staje się współcześnie coraz powszechniej wykorzystywana, a przez to następuje jej komercjalizacja. Dynamiczny rozwój technologii stawia przed współczesną nauką prawa coraz to nowe wyzwania. Niezbędna jest zatem analiza obowiązującego w tym zakresie stanu prawnego pod kątem oceny, które regulacje mogłyby ewentualnie mieć zastosowanie do prawa nowych technologii, a także określenie zakresu potrzeby zmian legislacyjnych. Z uwagi na fakt, że coraz częściej zawierane są tzw. smart kontrakty, w niniejszym artykule przeanalizowana została tematyka związana z ich kwalifikacją prawną i konsekwencje wdrożenia tej technologii przez strony stosunku prawnego. W szczególności dokonano próby odpowiedzi na pytanie, czy inteligentne umowy mogą być porównywane z tradycyjnymi umowami i czy mogą funkcjonować w obrocie prawnym.