Abstrakt
1. Ocena roszczenia o zasądzenie odszkodowania przewidzianego w art. 55 § 11 KP i w art. 943 § 4 KP (w wysokości przekraczającej granice ryczałtowe) musi być poprzedzona ustaleniem rozmiaru szkody (art. 361, 362 i 363 KC w zw. z art. 300 KP), gdyż dopiero jednoznaczne określenie, co się składa na doznaną szkodę, pozwala sądowi podjąć decyzję o ewentualnym zaliczeniu wypłaconych już wcześniej ryczałtowych odszkodowań na odszkodowanie należne w związku z rzeczywiście poniesioną szkodą (w granicach damnum emmergens i lucrum cessans).
2. Szkoda, której naprawienia może domagać się pracownik po rozwiązaniu umowy o pracę z powodu mobbingu, może obejmować szkody majątkowe, których przyczyną był sam mobbing (koszty leczenia w związku z rozstrojem zdrowia psychicznego i fizycznego), jak też szkody spowodowane rozwiązaniem umowy o pracę z powodu mobbingu (utrata zarobków, jakich pracownik mógł się spodziewać, gdyby stosunek pracy nie został rozwiązany), które co do zasady rekompensuje odszkodowanie z art. 55 § 11 KP.
3. Zaliczanie odszkodowanie z art. 55 § 11 KP na poczet odszkodowania z art. 943 § 4 KP, dochodzonego w wysokości wyższej niż zryczałtowana, bo pokrywającej całą szkodę, dopuszczalne jest wtedy, gdy doznany uszczerbek obejmuje ten sam rodzaj szkody, którą rekompensuje odszkodowanie z art. 55 § 11 KP.
Wyrok SN z 15.9.2021 r., I PSKP 20/21, niepubl.