Abstrakt

Artykuł stanowi krytyczną analizę art. 87² § 1–3 KPC wprowadzających bezwzględny przymus adwokacko-radcowsko-rzecznikowski w nowym postępowaniu w sprawach własności intelektualnej, na tle dotychczasowych unormowań statuujących obowiązkowe zastępstwo procesowe przez zawodowych pełnomocników w postępowaniu cywilnym. Celem rozważań jest próba rozwiązania wątpliwości interpretacyjnych, które mogą ujawnić się na tle stosowania nowych przepisów w praktyce oraz ocena zasadności wprowadzonego rozwiązania w świetle deklarowanego przez ustawodawcę ratio legis.