Abstrakt

Przedmiotem publikacji jest instytucja sprostowania orzeczenia w postępowaniu cywilnym, ze szczególnym uwzględnieniem zakresu i sposobu uzewnętrzniania się skutków wydania postanowienia o sprostowaniu orzeczenia. W pracy dokonano wykładni przepisów art. 350, 360 i 396 KPC. Autor przytacza argumenty przemawiające za poglądem, że odpisy sprostowanego przez sąd I instancji prawomocnego orzeczenia powinny być wydawane w brzmieniu uwzględniającym sprostowanie, już od momentu wydania postanowienia o sprostowaniu oczywistej omyłki, nie zaś z chwilą uzyskania przez te postanowienie cechy prawomocności.