Abstrakt

W procesie budowlanym istotne znaczenie ma kwestia zakwalifikowania świadczenia pieniężnego należnego podwykonawcy (w tym dalszemu podwykonawcy) jako umówionego wynagrodzenia z tytułu wykonanych prac podwykonawczych. Wynika to w pierwszym rzędzie z przełamania w art. 647¹ KC względnego charakteru zobowiązań przez ustanowienie odpowiedzialności solidarnej inwestora i wykonawcy (a także podwykonawcy, który zawarł umowę z dalszym podwykonawcą) za zapłatę owego wynagrodzenia. Odsłoną wskazanej kwestii kwalifikacyjnej jest „zatrzymanie” przez wykonawcę części wynagrodzenia podwykonawcy na poczet kaucji. Późniejszy jej zwrot, nieznajdujący podstawy prawnej w umowie podwykonawczej, lecz w dodatkowej umowie kaucji, nie byłby bowiem przedmiotem zobowiązania solidarnego z art. 647¹ KC. Podobnie jak nie byłby on objęty gwarancją zapłaty przewidzianą w art. 649¹–649⁵ KC. Wykładnia postanowień umownych dotyczących „zatrzymania” wynagrodzenia podwykonawcy stanowi więc, jeśli chodzi o charakter przewidzianego zabezpieczenia, potencjalne pole sporów między uczestnikami procesu budowlanego.