Abstrakt

Zgodnie z art. 64 ustawy o Sądzie Najwyższym, na wniosek Prokuratora Generalnego Sąd Najwyższy unieważnia prawomocne orzeczenie wydane w sprawie, która w chwili orzekania ze względu na osobę nie podlegała orzecznictwu sądów polskich lub w której w chwili orzekania droga sądowa była niedopuszczalna, jeżeli orzeczenie to nie może być wzruszone w trybie przewidzianym w ustawach o postępowaniach sądowych. Instytucja unieważnienia prawomocnego orzeczenia w omawianym trybie jest głęboko zakorzeniona w polskim porządku prawnym, a skutki jej stosowania są daleko idące. Nie spotkała się jednak współcześnie z szerokim zainteresowaniem doktryny, a stosowanie art. 64 SNU w praktyce może wiązać się z licznymi trudnościami i wątpliwościami. W niniejszym opracowaniu poruszono problematykę unieważnienia orzeczeń wydanych w postępowaniu cywilnym, przedstawiając historię regulacji, charakter prawny instytucji i jej miejsce w systemie prawa cywilnego procesowego oraz prezentując zagadnienia z zakresu statyki i dynamiki postępowania w przedmiocie unieważnienia prawomocnego orzeczenia wydanego w postępowaniu cywilnym.