Abstrakt

W niniejszym artykule przedstawiono zagadnienie możliwości rozłożenia w uzasadnionych przypadkach przez sąd w wyroku świadczenia na raty oraz wyznaczenia terminu do wykonania świadczenia, wynikające z art. 320 KPC. Wskazany przepis, mimo umieszczenia w przepisach proceduralnych, wyraża normę ingerującą w prawo materialne, stąd w artykule omówiono jego relację do art. 5 i art. 212 § 3 KC. W przypadku sądowego rozłożenia świadczenia na raty należy przyjąć naliczanie odsetek za okres od daty wyrokowania do daty płatności poszczególnych rat. Sąd rozkładając na raty zasądzone świadczenie na podstawie art. 320 KPC ma obowiązek zasądzić całe roszczenie, łącznie z odsetkami pro futuro.