Prawo Zamówień Publicznych

nr 2/2018

Konsekwencje organizacyjne elektronizacji postępowania przetargowego

DOI: 10.32027/PZP.18.2.2
Beata Nuzzo
jest doktorem, pracownikiem Katedry Polityki Publicznej i Administracji Akademii Ignatianum w Krakowie
Abstrakt

Proces elektronizacji zamówień publicznych ma swą podstawę prawną w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE (tzw. dyrektywa klasyczna), która wprowadziła w tym zakresie nowe regulacje. Ich uchwalenie jest wyrazem utrwalonej już powszechnie świadomości, że budowanie wspólnego rynku zamówień publicznych wymaga wprowadzenia takich rozwiązań proceduralnych, które umożliwią większe otwarcie krajowych rynków zamówień publicznych oraz pozwolą na wyeliminowanie czynników sprzyjających korupcji. Realizacja tych celów dokonuje się m.in. w drodze usprawnienia funkcjonowania procedur zamówień publicznych poprzez ich elektronizację, opierającą się na wykorzystaniu nowoczesnych technologii i narzędzi informatycznych. Elektronizacja zamówień publicznych dokonuje się tym samym na bazie rekomendowanego przez dyrektywę 2014/24/UE postulatu wdrożenia kompleksowych e-zamówień, czyli zastąpienia w procesie udzielania zamówienia publicznego form tradycyjnych elektronicznymi formami prowadzenia postępowania, poprzez wprowadzenie w pełni elektronicznego sposobu komunikacji pomiędzy zamawiającym i wykonawcami, a także dokonywania oraz dokumentowania czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego w formie elektronicznej.