Abstrakt

Analizę przyczyn słabego wykorzystywania partnerstwa publiczno-prywatnego na gruncie polskim trzeba poprzedzić pytaniem, czy partnerstwo publiczno-prywatne jest w ogóle potrzebne? Peter Drucker, w jednym ze swoich opracowań, zdiagnozował, że największym problemem administracji, a także całego sektora publicznego jest brak dostatecznej konkurencji, co prowadzi do złego i nieoszczędnego zarządzania. Brak zaś mechanizmów konkurencji w obszarze funkcjonowania podmiotów publicznych stanowi bezpośrednią przyczynę zaniechania rachunku ekonomicznego przy ustalaniu odpłatności za świadczone usługi oraz zaangażowania w rozwój czy też unowocześnianie technologii, za pomocą których realizowane będą usługi. Ponadto jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, cechą charakterystyczną sektora publicznego jest tworzenie naturalnych monopoli zajmujących się świadczeniem usług publicznych w warunkach braku konkurencji i wykorzystujących swoją dominującą pozycję. Usługi świadczone w warunkach monopolu często są niskiej jakości przy wysokich kosztach operacyjnych, co nie sprzyja gospodarności oraz innowacjom. Takie dość frywolne podejście możemy dostrzec również na gruncie klasycznych zamówień publicznych, gdzie to podmioty publiczne nie koncentrują się na zasadzie value for money, tylko preferują wybór wykonawcy zamówienia najbardziej korzystnego na dzień wyboru, lecz już niekoniecznie najkorzystniejszego z punktu widzenia cyklu życia kupowanego produktu.