Abstrakt

Możliwość zaskarżania wyników postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w szerokim ujęciu pojmuje się w kategoriach weryfikacji każdej czynności lub innego zachowania (zaniechania) zamawiającego -- organizatora tego postępowania. Stanowi ona zasadnicze prawo wykonawcy ubiegającego się zamówienie, dochodzone na zasadach szczególnych, natomiast dla wzajemnej ochrony interesów zamawiającego wystarczają rozwiązania powszechnie obowiązujące. Uprawnienie powyższe wynika z przepisów prawa krajowego, choć znajduje też swoje podstawy w regulacjach prawa unijnego. Zgodnie z przepisami ZamPublU wykonawca ubiegający się o udzielenie zamówienia publicznego, który nie zgadza się z aktami organizatorskimi zamawiającego, może skorzystać z dwóch rodzajów środków ochrony prawnej: odwołania, składanego do Krajowej Izby Odwoławczej (dalej jako: KIO), oraz skargi do sądu okręgowego, wnoszonej od rozstrzygnięć KIO. Powyższe uregulowania krajowe znajdują swoje odzwierciedlenie w dyrektywach odwoławczych, które przewidują konieczność weryfikacji rozstrzygnięć organu pozasądowego przez organ sądowy. Znajduje to również swoje uzasadnienie w konstytucyjnej zasadzie dwuinstancyjności rozstrzygania sporów.