Abstrakt
Zastrzeżenie formy szczególnej, której niezachowanie pociąga nieważność czynności prawnej (ad solemnitatem), może wynikać z przepisu ustawy lub z woli stron. Przy czym należy wskazać, że art. 73 § 1 KC dotyczy sytuacji, gdy to ustawa jasno przewiduje szczególną formę czynności prawnej ad solemnitatem, zaś art. 76 KC odwołuje się do przypadku, gdy strony (zgodnie z zasadą swobody umów wynikającą z art. 3531 KC) kształtują stosunki umowne, przewidując, iż określona czynność prawna może być dokonana między nimi w formie szczególnej i zastrzegając rygor jej niezachowania. Według przeważającego poglądu, sankcja ta w istocie oznacza nieważność czynności prawnej dokonanej w formie nieodpowiadającej formie szczególnej zastrzeżonej przez strony pod rygorem nieważności.