Abstrakt

Zwiększeniu liczby dokonywanych transakcji elektronicznych oraz rozwojowi używanej do tego technologii towarzyszy wzrost liczby przestępstw dokonywanych przy użyciu skradzionych danych dostępowych lub instrumentów płatniczych. Banki i inni dostawcy usług płatniczych oferują coraz to lepsze metody zabezpieczenia utraty danych. Należy do nich także mechanizm tzw. silnego uwierzytelnienia. Mechanizm ten, na aktualnym etapie, jest wymagany na podstawie aktów o charakterze soft-law – przede wszystkim Rekomendacji KNF dotyczącej bezpieczeństwa transakcji płatniczych zawieranych w Internecie. Pomimo, że akty te nie stanowią – zwłaszcza w obszarze prywatnoprawnym – prawa powszechnie obowiązującego, ich treść wpływa na sposób interpretacji pojęcia należytej staranności. Autor, obok opisu tego mechanizmu wykazuje także, że obowiązek silnego uwierzytelnienia jest już obecnie elementem umowy o usługi płatnicze, zaś brak stosowania tego mechanizmu znacząco wpływa na zakres odpowiedzialności dostawców usług płatniczych.