Abstrakt

Rzeczywista skala uporczywego nękania, poważne skutki, jakie wywołuje ono w życiu ofiary, a także fakt, że jest ono w Polsce wciąż zjawiskiem mało znanym skłania do podjęcia próby wnikliwego omówienia znamion przestępstwa z art. 190a KK. Szczególnie interesująca wydaje się tu rzadko jak dotąd opisywana problematyka dotycząca możliwości dopuszczenia się stalkingu w toku nieumiejętnie prowadzonej działalności windykacyjnej. Co ciekawe kwestia ta wciąż nie doczekała się odrębnego monograficznego opracowania i to pomimo tego, że już wstępna analiza znamion przestępstwa z art. 190a KK pozwala na wskazanie wielu jego gospodarczych aspektów, także tych związanych z przymusowym egzekwowaniem nieuregulowanych przez dłużnika zobowiązań. To właśnie temu zagadnieniu poświęcona zostanie zasadnicza część niniejszego opracowania. W pierwszej kolejności autor przedstawi ogólne ramy pojęciowe stalkingu oraz genezę wprowadzenia do Kodeksu karnego przedmiotowej penalizacji. Następnie przeprowadzona zostanie analiza poszczególnych znamion omawianego deliktu. Kolejne fragmenty pracy zawierać będą obszerne uwagi na temat dopuszczalnych prawnie granic prowadzenia działalności windykacyjnej, a także informacje dotyczące ryzyka ponoszenia odpowiedzialności karnej za popełnienie czynu z art. 190a K.K. w tym zakresie. Nie ulega wątpliwości, że w obecnym stanie prawnym zbyt natarczywe podejmowanie czynności egzekucyjnych rzeczywiście skutkować może wypełnieniem znamion stalkingu. Wiele zależy jednak od kontekstu oraz intensywności konkretnych zachowań, a także podmiotu, który działań tych się dopuszcza.