Abstrakt
Przyczyny niedotyczące pracownika
Powszechnie znany przez osoby stosujące prawo pracy art. 1 ustawy z 13.3.2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników1 wskazuje, że jej przepisy stosuje się w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że zwrot ten jest jasny i zrozumiały. Stanowi bowiem jakby odwrócenie regulacji wynikających z Kodeksu pracy, zgodnie z którymi rozwiązanie umowy o pracę dokonane przez pracodawcę powinno mieć przyczynę związaną z wykonywaniem pracy przez pracownika. Orzecznictwo SN i opracowania doktryny dotyczące tego tematu są bardzo precyzyjne i nie będą przedmiotem niniejszych rozważań. Problem pojawia się natomiast w przypadku przepisów szczególnych, które można różnie tłumaczyć, i wówczas rodzi się pytanie, w jaki sposób interpretować zwrot „rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika”.