Monitor Prawa Pracy

nr 2/2007

Niechciany awans

Grzegorz Orłowski
Autor kilkudziesięciu publikacji z zakresu prawa pracy, wykładowca Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania w Warszawie, prezes firmy konsultingowej.
Abstrakt

Artykuł 42 § 1-3 KP przewiduje po stronie pracodawcy obowiązek zastosowania wypowiedzenia zmieniającego w razie zmiany wynikających z umowy o pracę warunków pracy lub płacy. Przepisy te nie wskazują jednak, czy obowiązek ten istnieje w każdej sytuacji czy też tylko w razie zamierzonych przez pracodawcę zmian na niekorzyść pracownika.

Praktyka pokazuje, że wypowiedzenie zmieniające w ogromnej większości przypadków jest stosowane, gdy pracodawca zamierza pogorszyć pracownikowi warunki wynikające z umowy o pracę. Wytworzyło to pewien nieuzasadniony treścią wspomnianych przepisów prawa stereotyp, że instytucja wypowiedzenia zmieniającego ma zastosowanie tylko w przypadku zmiany warunków pracy lub płacy na niekorzyść pracownika. Tym bardziej że zmiana na korzyść pracownika (np. podwyższenie wynagrodzenia) następuje w postaci tzw. angażu, czyli w drodze zawiadomienia o tym pracownika, który przyjmuje nowe warunki poprzez złożenie podpisu na tym zawiadomieniu. W takich sytuacjach uważa się, że przyjęcie przez pracownika takiego zawiadomienia i potwierdzenie tego faktu własnoręcznym podpisem jest dorozumianym wyrażeniem zgody na zaproponowane mu warunki.

Nie należy jednak zapominać, że to tylko stereotyp, a pracownik w żadnym razie nie ma obowiązku wyrażania zgody na zaoferowane mu przez pracodawcę nowe, obiektywnie korzystniejsze od dotychczasowych, warunki zatrudnienia. Dotyczy to [...]