Abstrakt

Artykuł jest poświęcony kwestii miejsca popełnienia czynów zabronionych, zarówno przestępstw, jak i wykroczeń w sytuacji, gdy czyn miał zostać popełniony w formie zaniechania. Miejsce popełnienia czynu zabronionego jest ściśle powiązane z kwestią właściwości sądu. Zagadnienie to jest niejednolicie postrzegane w orzecznictwie, co doprowadza do sporów kompetencyjnych między sądami i wydłużenia czasu trwania postępowania. Autorka przeanalizowała te czyny zabronione, co do których pojawiały się stosunkowo często rozbieżności dotyczące miejsca, w którym zostały popełnione. Dokonując ich wyboru oparła się ona głównie na postanowieniach Sądu Okręgowego w Gdańsku, wydanych wskutek wystąpienia przez sąd z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między sądami równorzędnymi, a dodatkowo na orzeczeniach innych sądów, które były powszechnie dostępne. Wynikiem tej analizy była propozycja, w jaki sposób należy ustalić miejsca popełnienia niektórych czynów popełnionych przez zaniechanie i wskazanie, jakiego rodzaju argumenty przemawiają za tą interpretacją.