Abstrakt

W wyroku SN z 2.3.2023 r., II CSKP 905/22, stwierdzono, że celem udzielenia gwarancji jest co do zasady zabezpieczenie wierzytelności, przy czym strony mogą ukształtować umowę gwarancji w taki sposób, by powstałe na jej podstawie zobowiązanie było samodzielne (nieakcesoryjne) względem stosunku podstawowego (zabezpieczanego) istniejącego między zleceniodawcą gwarancji oraz jej beneficjentem. Stosowanie przewidzianej w art. 5 KC konstrukcji nadużycia prawa do żądania wypłaty gwarancji powinno mieć charakter wyjątkowy, ograniczający się do przypadków wykorzystania uprawnień beneficjenta w sposób ewidentnie sprzeczny z celem gwarancji, na przykład w celu uzyskania nienależnych korzyści, albo gdy gwarancja wykorzystana jest w wyniku zmowy zainteresowanych.