Abstrakt

Przedmiotem niniejszego opracowania jest problematyka stosowania art. 15 § 1 oraz 2 KSH. Z uwagi na praktyczną doniosłość tego zagadnienia uzasadnione jest sięgnięcie do orzeczeń Sądu Najwyższego oraz sądu apelacyjnego zapadłych na przestrzeni ostatnich lat. Ich analiza pozwala stwierdzić, że doszło do wykształcenia się stałej linii orzeczniczej dotyczącej zakresu przedmiotowego przepisu, polegającej na funkcjonalnym rozumieniu zwrotu „inne podobne umowy”. Celowościowa interpretacja przepisu wykorzystywana jest również w zakresie rozumienia zakresu podmiotowego, choć w tym przypadku – co do zasady – wystarczające jest odwołanie się do potocznego rozumienia zwrotu, który budzi wątpliwości.