Abstrakt

Glosa stanowi krytyczne omówienie postanowienia SN z 19.12.2020 r., V CSK 295/20, w którym stwierdzono, że tzw. kary gwarancyjne, a więc umowy gwarancyjne, w których przewidziano obowiązek zapłaty zryczałtowanego świadczenia pieniężnego, nie podlegają miarkowaniu w oparciu o art. 484 § 2 KC. Autor, podzielając, co do zasady, stanowisko SN, wskazuje różnice konstrukcyjne i funkcjonalne pomiędzy karami umownymi a tzw. karami gwarancyjnymi, które przemawiają przeciw postulowanemu w doktrynie analogicznemu stosowaniu art. 484 § 2 KC w odniesieniu do tych ostatnich. Jednocześnie autor zauważa, że jeżeli w tzw. karze gwarancyjnej jako ryzyko gwarancyjne jest wskazywane samo niewykonanie lub nienależyte wykonanie innego zobowiązania, może ona zostać uznana za nieważną lub zakwalifikowana jako ukryta pod postacią umowy gwarancyjnej kara umowna.