Abstrakt

Akt o Usługach Cyfrowych wprowadza model odpowiedzialności oparty na dotychczasowych fundamentach stworzonych w art. 12–15 dyrektywy o handlu elektronicznym i w ustawie o świadczeniu usług drogą elektroniczną. Jednakże, obowiązujące obecnie przepisy stanowią jedynie punkt wyjścia dla stworzenia modelu odpowiedzialności opartej o typ i wielkość podmiotu. Najmniej nowych ryzyk i obowiązków prawnych dotknie szeroko rozumianą grupę pośredników w dostępie do treści, o ile grupa ta nie należy do kategorii dużych i bardzo dużych podmiotów. Najwięcej obciążeń prawnych dotknie platformy internetowe, czyli podmioty hostujące cudze treści oddziaływujące na miliony użytkowników w całej Unii Europejskiej.Model odpowiedzialności przyjęty w Unii Europejskiej stanowi więc kontynuację linii obranej 20 lat temu w dyrektywie 2000/31/WE o handlu elektronicznym. Wbrew zgłaszanym postulatom stworzenia modelu dedykowanego poszczególnym rodzajom nielegalnych treści, prawodawca unijny zdecydował się na przyjęcie bardziej ogólnego, systemowego podejścia opartego na sprecyzowaniu obowiązków należytej staranności oczekiwanych od operatorów platform internetowych. Rozwiązania dedykowane szczególnie niebezpiecznym rodzajom bezprawnych treści, takim jak pornografia dziecięca, czy treści terrorystyczne, pozostają wyjątkami od ogólnych reguł przyjętych w Akcie o Usługach Cyfrowych.