Abstrakt

Wystąpienie strony z wnioskiem o zawezwanie przeciwnika do próby ugodowej jest czynnością przewidzianą w art. 184 i 185 KPC. Aktywność na tym polu działań, która zmierza do polubownego załatwienia sporu bez konieczności prowadzenia postępowania rozpoznawczego, stanowi realizację uprawnień strony zawartych w Kodeksie postępowania cywilnego. Zachowanie takie, poza celem wiążącym się z próbą zawarcia ugody, wywołuje także następstwa przewidziane w przepisach prawa cywilnego materialnego co do przerwy terminu przedawnienia roszczenia. Jednak taki wniosek zarówno pierwszy, jak i kolejny podlega ocenie sądu w sferze celu, do którego dąży strona. Wprowadzenie z dniem 7.11.2019 r. do Kodeksu postępowania cywilnego art. 4¹ nałożyło na sąd obowiązek przeprowadzenia badania realizowanej przez wnioskodawcę czynności procesowej w ramach nadużycia tego prawa. Działanie strony dla osiągnięcia innego skutku niż wprowadzony przez ustawę jako cel danej czynności będzie prowadziło do uznania bezskuteczności czynności procesowej. Przy czym nieumieszczenie w art. 4¹ KPC sankcji nakazu zachowania nienaruszającego dobrych obyczajów nie jest tożsame z jej brakiem.