Abstrakt

Artykuł prezentuje kompletne ujęcie sposobu oznaczania podmiotów legitymowanych materialnie do wystąpienia z roszczeniem o zadośćuczynienie za naruszenie więzi rodzinnych. Dwie konstrukcje znajdujące odzwierciedlenie w art. 446² oraz art. 448 KC umożliwiają przedmiotową indemnizację. Autor ma na celu wskazanie wszystkich składników, których zestawienie umożliwia identyfikację osób, którym przysługuje materialnie ujęte prawo do dochodzenia zadośćuczynienia. Merytoryczne wypełnienie przedstawianych rozwiązań stanowi w pierwszej kolejności wykładnia systemowa oraz odwołanie się do art. 446 KC i zawartego tam pojęcia „najbliższego członka rodziny”. Jako kolejną determinantę autor wskazuje konieczność każdorazowego odwoływania się do istoty więzi rodzinnych w kontekście osób pośrednio i bezpośrednio poszkodowanych. Trzeci aspekt to adekwatny związek przyczynowy, który nie może być pomijany przy oznaczaniu legitymacji materialnej w roszczeniach deliktowych. Publikacja przedstawia eksplikację pojmowania legitymacji przy rzeczonych naruszeniach, a co ważniejsze stanowić może pomoc dla praktyki, ułatwiając wskazywanie oraz weryfikację legitymacji materialnej przy dochodzeniu zadośćuczynienia za naruszenie więzi rodzinnych.