Abstrakt

Sprawa C-370/20, której przedmiotem był wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym (wykładnia art. 8 ust. 3 i 8 dyrektywy 2014/40/UE), dotyczyła podmiotu prowadzącego dwa supermarkety w Monachium, oferującego wyroby tytoniowe za pośrednictwem dystrybutorów umieszczonych przy kasach tych supermarketów. Paczki papierosów były umieszczone wewnątrz tych dystrybutorów tak, że nie były one widoczne dla klientów. Przyciski wyboru wspomnianych dystrybutorów umożliwiały wprawdzie rozpoznanie różnych marek papierosów poprzez przedstawienie graficzne, jednak nie zawierały ostrzeżeń zdrowotnych. W ocenie TS przedstawianie ilustracji zamiast paczek produktów, do których te ilustracje nawiązywały, bez obowiązkowej komunikacji o szkodliwości papierosów, narusza unijny zakaz ukrywania ostrzeżeń zdrowotnych. Trybunał Sprawiedliwości na gruncie sprawy C-370/20 dokonał szerokiej wykładni pojęcia „wygląd opakowań jednostkowych”. Autorzy zauważają, że zakaz ukrywania wymaganych ostrzeżeń zdrowotnych, w tym „przez inne elementy”, odnosi się do samego opakowania i jego integralności, nie zaś do udostępniania wyrobu wewnątrz dystrybutora, które w istocie ma charakter tymczasowy. Celem takiego urządzenia jest bowiem organizacja procesu sprzedaży. Nie można również dystrybutora uznać za opakowanie – nie służy on stałemu przechowywaniu czy zamknięciu jednego bądź kilku jednostkowych opakowań wyrobów tytoniowych. Autorzy podejmują się analizy przepisów będących podstawą wyroku w sprawie C-370/20 oraz oceny rozstrzygnięcia TS.