Abstrakt
Wnioski zawarte w glosowanej uchwale są wysoce niekorzystne dla wykonawców zawierających umowy poza trybem przewidzianym w ustawie – Prawo zamówień publicznych. Może budzić wątpliwości, czy dokonana przez Sąd Najwyższy wykładnia przepisów o karach umownych jest prawidłowa, a tym samym czy jest najlepszym i adekwatnym środkiem zabezpieczenia interesów wykonawców, zwłaszcza wobec odmiennej pozycji podmiotów realizujących roboty budowlane. Jako postulat de lege ferenda należy rozważyć uregulowanie kwestii konieczności określenia terminu naliczania kary umownej lub jej maksymalnej wysokości bezpośrednio w Kodeksie cywilnym, w celu rozwiania wątpliwości wynikających z rozumienia zwrotu „w określonej wysokości”.