Monitor Prawniczy

nr 7/2021

Ekwiwalentność świadczeń a pojęcia umów wzajemnych i czynności odpłatnych

DOI: 10.32027/MOP.21.7.2
Piotr Ratusznik
Autor jest doktorantem w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego; ORCID: 0000-0002-4045-7051.
Abstrakt

Wbrew pozorom, wyrazem ekwiwalentności nie jest art. 487 § 2 Kodeksu cywilnego, ale normy spoza regulacji umów wzajemnych, czyli art. 5, 58 § 2, art. 388 KC oraz art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Wskazane przepisy służą albo przywróceniu pierwotnie naruszonej ekwiwalentności (art. 388 KC), albo restytucji w trybie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu tego, co świadczyły sobie wzajemnie strony umowy uznanej za nieważną ze względów na sprzeczność jej postanowień z zasadami współżycia społecznego lub ustawą (art. 5, 58 § 2 KC oraz art. 15 ust. 1 pkt 4 ZNKU). Ekwiwalentność jest nieprawidłowo utożsamiana z pojęciem odpłatności. Pierwsze z nich ma szerszy charakter i uwzględnia elementy obiektywne oraz subiektywne. Z kolei drugie – wyłącznie obiektywne.