Abstrakt

W dotychczasowym orzecznictwie Sądu Najwyższego zdecydowanie przeważały wypowiedzi negujące możliwość przejścia czy przeniesienia na inny podmiot roszczenia o ustanowienie użytkowania wieczystego, które zostało przewidziane w art. 207 ust. 1 GospNierU, a także uprawnienia posiadacza opartego na wcześniejszych regulacjach zastąpionych obecnie przez ten przepis. W tym świetle uchwała SN z 18.2.2021 r., III CZP 15/20, może być uznana za przełomową, ponieważ zgodnie z jej treścią spółce będącej następcą prawnym pod tytułem ogólnym dawnego posiadacza nieruchomości przysługuje roszczenie z art. 207 ust. 1 GospNier, jeśli następca prawny kontynuuje posiadanie nieruchomości. Dotychczas dominujące odmienne stanowisko orzecznictwa wydawało się niewystarczająco uzasadnione, biorąc pod uwagę obowiązującąw polskim prawie zasadę przenoszalności cywilnoprawnych praw majątkowych, od której przepisy GospNierU nie przewidują wprost wyjątku, jak również biorąc pod uwagę powszechnie akceptowane w doktrynie i orzecznictwie stanowisko o przenoszalności innych podobnych roszczeń ściśle związanych z posiadaniem nieruchomości. Uzasadnienie uchwały SN z 18.2.2021 r. nie dostarcza niestety przekonujących argumentów, które przemawiałyby za potrzebą odejścia od dotychczasowego stanowiska orzecznictwa. Opracowanie jest poświęcone przedstawieniu tych argumentów.