Abstrakt

Przedstawiona analiza wskazuje, że wyłącznie bezpośrednie (tj. dokonane przez powoda) doręczenie pisma procesowego powoda obejmującego rozszerzenie powództwa w postępowaniu cywilnym nie uprawnia sądu do merytorycznego orzekania w zakresie rozszerzenia powództwa. Takie orzeczenie narusza bowiem art. 321 § 1 KPC. Wniosek ten wynika z następujących okoliczności: 1) wyłącznie bezpośrednie doręczenie rozszerzenia powództwa nie wywołuje jakichkolwiek skutków procesowych; 2) jedynie doręczenie przez sąd pisma powoduje zawiśnięcie sprawy; 3) rozróżnienie faktu wniesienia przez powoda rozszerzenia powództwa do sądu od faktu sądowego doręczenia owego rozszerzenia pozwanemu nie oznacza samo przez się dopuszczalności orzekania w przedmiocie rozszerzonego żądania; należy wszak rozważyć konsekwencje takowej dopuszczalności. Finalnie, wbrew dominującemu poglądowi, wdanie się w spór co do istoty sprawy w zakresie rozszerzonego powództwa nie powoduje zawiśnięcia sporu.