Abstrakt

Artykuł stanowi porównawczą analizę poszczególnych przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1673 z 23.10.2018 r. w sprawie zwalczania prania pieniędzy za pomocą środków prawnokarnych, w odniesieniu do istniejących już regulacji krajowych. Główny jego cel stanowi sformułowanie opinii w przedmiocie implementacji przepisów dyrektywy do polskiego porządku prawnego. Ocena opiera się przede wszystkim na wyszczególnieniu przepisów oraz faktów wskazujących, że funkcjonujący już na bazie dotychczas obowiązującej legislacji system przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu spełnia wymogi minimalne wprowadzone przez prawodawcę unijnego za pomocą dyrektywy VI AML. Analiza zawiera odniesienia nie tylko do krajowego prawa stanowionego, ale także do wyroków sądów administracyjnych oraz dorobku orzeczniczego TSUE. Zasadniczą tezą pracy jest stwierdzenie, że wiele z wymogów wskazanych w dyrektywie znalazło już odzwierciedlenie w polskiej legislacji, jednak nadal pozostają takie, które powinny wymusić aktywność legislacyjną polskiego prawodawcy.