Abstrakt

Implementacja dyrektywy PSD2 do polskiego porządku prawnego – która zasadniczo rozszerza ochronę użytkowników usług płatniczych – daje asumpt do dokonania korekty dotychczasowej błędnej interpretacji pojęcia „transakcji nieautoryzowanych” oraz niewłaściwych procedur ich rozpatrywania, które wynikały między innymi z nieprawidłowego tłumaczenia dyrektywy PSD1 na język polski. Niewystarczające rozróżnienie między „transakcjami nieautoryzowanymi” a brakiem uwierzytelniania skutkowało wykształceniem się problematycznych interpretacji, które poza tym, że są nieuzasadnione z teoretycznego punktu widzenia, to mają także szkodliwy wpływ na rynek usług płatniczych.