Monitor Prawniczy

nr 21/2020

Kryteria ustalania wysokości wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z cudzej rzeczy

DOI: 10.32027/MOP.20.21.1
Krzysztof Mularski
Autor jest dr. hab. nauk prawnych, profesorem UAM, radcą prawnym. ORCID: 0000-0002-4664-9812.
Abstrakt

Przepisy KC przyznają właścicielowi, który został pozbawiony posiadania rzeczy, m. in. roszczenie o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z jego rzeczy (art. 224 § 2 zd. 1 KC). Wynagrodzenie to odpowiada średniemu rynkowemu wynagrodzeniu, które uzyskałby właściciel, gdyby korzystanie z jego rzeczy miało miejsce na podstawie najbardziej dla danej rzeczy typowego stosunku prawnego w czasie, w jakim rzecz znajdowała się w posiadaniu innego podmiotu. Wynik wykładni uzyskany w pracy odpowiada poglądowi niemal jednolicie przyjętemu w piśmiennictwie i orzecznictwie. Dokonano jedynie pewnych korekt i uzupełnień, jak również szerzej ukazano powody, przemawiające za koniecznością przyjęcia takiego właśnie rozwiązania. Roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z cudzej rzeczy, wbrew niemal jednolitemu poglądowi, prawdopodobnie nie pozostaje w zbiegu kumulatywnym z roszczeniem o zwrot pożytków (wartości pożytków), lecz roszczenia te przysługują właścicielowi alternatywnie. Zaspokojenie roszczenia o wynagrodzenie z tytułu bezumownego korzystania z rzeczy powoduje wygaśnięcie roszczenia o zwrot pożytków (ich wartości).