Abstrakt
Przedmiot artykułu stanowi omówienie zmian w zakresie instytucji apelacji i zażalenia, jakie wprowadziła do postępowania karnego ustawa nowelizująca Kodeks postępowania karnego z 19.7.2019 r. W pracy odniesiono się do zmian dotyczących: wyłączenia możliwości podnoszenia w środku odwoławczym zarzutów, których uwzględnienie może nastąpić w trybie sprostowania omyłki pisarskiej lub uzupełnienia postanowieniem (art. 447 § 6 KPK), poszerzenia przesłanek do orzekania w postępowaniu odwoławczym w składzie jednego sędziego w sprawach prywatnoskargowych (art. 449 § 2 KPK), poszerzenia zakresu uzupełnienia uzasadnienia wyroku sądu a quo na polecenie sądu odwoławczego oraz wprowadzenia możliwości uzupełnienia wniesionej przez stronę apelacji (art. 449a § 1 i 3 KPK), poszerzenia przesłanek oddalenia wniosku dowodowego przez sąd odwoławczy (art. 452 § 2 KPK), a także wprowadzenia możliwości odstąpienia od ustnego sprawozdania (art. 453 § 1a KPK). Zwrócono uwagę i przeanalizowano także zmiany polegające na ograniczeniu zakresu zakazu ne peius (art. 454 KPK), wprowadzeniu zasady sporządzania uzasadnienia wyroku na formularzu (art. 99a KPK) oraz odnoszące się do postępowania zażaleniowego w postępowaniu przygotowawczym (art. 330 § 2 KPK).