Monitor Prawniczy

nr 1/2020

Zdolność sądowa a reprezentacja stowarzyszenia zwykłego przez jego przedstawiciela

DOI: 10.32027/MOP.20.1.5
Edyta Hadrowicz
Autorka jest adiunktem i wykładowcą akademickim, doradcą prawnym oraz ekspertką różnych instytucji. Od 2013 r., jako ekspertka od spraw stowarzyszeniowych, współtworzyła projekt zmiany ustawy – Prawo o stowarzyszeniach i aktywnie uczestniczyła w pracach legislacyjnych nad zmianą ustawy – Prawo o stowarzyszeniach, prowadzonych przez Kancelarię Prezydenta RP oraz w pracach podkomisji i komisji sejmowych nad nowelizacją ustawy – Prawo o stowarzyszeniach, reprezentując Kancelarię Prezydenta RP. Od 2015 r. współpracuje z Senatem RP, a od 2017 r. również z Sejmem RP – w zakresie prac legislacyjnych.
Abstrakt

Niniejsza glosa na postanowienie NSA z 8.9.2017 r., I OSK 2274/15, dotyczy zagadnienia zdolności sądowej stowarzyszenia zwykłego w aspekcie jego reprezentacji przez przedstawiciela. Glosowane orzeczenie ma doniosłe znaczenie dla praktyki obrotu w zakresie funkcjonowania stowarzyszeń zwykłych, które po 20.5.2016 r. nie dokonały wpisu do ewidencji. W glosowanym orzeczeniu NSA uznał, że przedłożenie regulaminu stowarzyszenia zwykłego, protokołu podjęcia uchwały o wyborze przedstawiciela stowarzyszenia zwykłego oraz zawiadomienia o utworzeniu stowarzyszenia zwykłego i wyborze jego przedstawiciela podpisanego przez założycieli stowarzyszenia zwykłego – jest niewystarczające dla ustalenia, że przedstawiciel jest jednocześnie umocowany do dokonania określonej czynności prawnej (np. złożenia w imieniu stowarzyszenia zwykłego wniosku o dopuszczenie danej organizacji społecznej do udziału w określonej sprawie). W zakresie podniesionej argumentacji NSA oparł swoje stanowisko na tezie, iż przez reprezentowanie stowarzyszenia zwykłego, które powstało przed wejściem w życie ustawy z 25.9.2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o stowarzyszeniach oraz niektórych innych ustaw oraz nie dokonało wpisu do ewidencji po 20.5.2016 r. – nie można rozumieć dokonywania czynności prawnej ze skutkiem dla tego stowarzyszenia. W rezultacie przedmiotową kwestię aktualnie uznać należy za ostatecznie rozstrzygniętą w polskim porządku prawnym.