Monitor Prawniczy

nr 7/2019

Postanowienia określające główne świadczenia stron (art. 385[1] § 1 KC) a umowa ubezpieczenia o funkcji inwestycyjnej

Mateusz Grochowski
Autor jest adiunktem na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, Członkiem Biura Studiów i Analiz Sądu Najwyższego oraz Affiliated Fellow w Information Society Project (Yale Law School).
Abstrakt

Kontrola klauzul w umowach konsumenckich jest jednym z głównych filarów systemu ochrony konsumenta w prawie UE. Z założenia ma ona pozwalać na zapewnienie faktycznej (materialnej) równości stron, przy pozostawieniu możliwie szerokiego marginesu dla autonomicznego kształtowania przez nie treści stosunku prawnego. Z tego powodu, w strukturę mechanizmu kontroli abuzywności został wbudowany mechanizm pozwalający na równoważenie faktycznej i materialnej swobody umów, wyłączający poza zakres kontroli abuzywności postanowienia „określające główne świadczenia stron” (art. 3851 § 1 KC), chyba że zostały one sformułowane w sposób nietransparentny.