Abstrakt

Przedmiotem rozważań jest zagadnienie wpływu rozszerzenia zakresu kryminalizacji przestępstwa niealimentacji w typie podstawowym, poprzez rezygnację ze znamienia skutku w postaci narażenia osoby uprawnionej na niemożność zaspokojenia jej potrzeb życiowych, na zakres karnoprawnej ochrony roszczeń alimentacyjnych po ustaniu obowiązku alimentacyjnego. Opowiadając się za objęciem karnoprawną ochroną wskazanego wypadku, zwrócono przede wszystkim uwagę na niezależność odpowiedzialności karnej od kondycji finansowej osoby uprawnionej, a więc także od jej zdolności do samodzielnego utrzymania się. Przy okazji podejmowanej problematyki zostaje także uwzględniony aspekt intertemporalny w zakresie zaległych rat alimentacyjnych po wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnego w czasie obowiązywania poprzedniego stanu prawnego. W takiej sytuacji możliwa wprawdzie odpowiedzialność karna, jest jednak ograniczona ramami czasowymi, których początek wyznacza data wejścia w życie ustawy nowelizującej, przede wszystkim ze względu na zasadę lex retro non agit.