Abstrakt

Kontrola postanowień umów konsumenckich, dokonywana na podstawie art. 385¹ § 1 KC, ma ze swojej istoty silnie sytuacyjny charakter. Oparcie jej na konstrukcji klauzul generalnych pozostawia sądowi szeroką swobodę w doborze szczegółowych okoliczności, w oparciu o które nastąpi weryfikacja klauzuli oraz przypisania im właściwej wagi. Taki sposób ukształtowania konstrukcji niedozwolonych postanowień umownych prowadzi do pytania, czy w ramach kontroli abuzywności sąd powinien wziąć pod uwagę jedynie fakty, które istniały w chwili zawarcia umowy ( ex ante), czy także te, które powstały ex post.