Abstrakt

Zgodnie z art. 87 § 2 zd. 1 KPC pełnomocnikiem osoby prawnej lub przedsiębiorcy, w tym nieposiadającego osobowości prawnej, może być również pracownik tej jednostki albo jej organu nadrzędnego. Stanowi on wyraz przyjętej w prawie polskim zasady, że pełnomocnikiem procesowym w postępowaniu cywilnym może być tylko osoba należąca do którejś z określonych w przepisach kategorii osób mogących być pełnomocnikami. Ograniczenie to ma istotne znaczenie praktyczne. Jak stwierdził SN w uchwale składu 7 sędziów z 8.7.2008 r., III CZP 154/07, występowanie w charakterze pełnomocnika procesowego osoby, która nie może być pełnomocnikiem, oznacza brak należytego umocowania powodujący nieważność postępowania (art. 379 pkt 2 KPC); nie ma w takiej sytuacji możliwości potwierdzenia czynności dokonanych przez taką osobę.