Abstrakt

Zagadnienie celu ustawy jako źródła jej mocy wstecznej było od lat przedmiotem zainteresowania orzecznictwa. Sprzyjała temu postawa ustawodawcy, któremu nieobca jest praktyka pomijania przepisów intertemporalnych, pozwalających na rozwiązanie kwestii stosowania ustawy w czasie w sposób modelowy, odpowiadający wzorcom przyjętym w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z 20.6.2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej”. Brak takich przepisów, mimo potrzeby każdorazowego określania czasowych ram stosowania znowelizowanego prawa, rodzi konieczność samodzielnej oceny, która z reguł intertemporalnych jest w danym przypadku właściwa.