Monitor Prawniczy

nr 18/2019

Kluczowe zagadnienia egzekucji z ruchomości w sądowym postępowaniu egzekucyjnym po 1.1.2019 r.

DOI: 10.32027/MOP.19.18.3
Michał Krakowiak
Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest omówienie zmian wprowadzonych przez ustawodawcę do przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, o egzekucji z ruchomości, na mocy ustawy z 22.3.2018 r. o komornikach sądowych. Już w tym miejscu trzeba wskazać, że nowa regulacja prawna bardzo wpływa na funkcjonowanie tego sposobu egzekucji świadczeń pieniężnych w praktyce, bowiem wprowadza daleko idące zmiany. Nowelizację przepisów o egzekucji z ruchomości można ocenić niejednolicie, o czym szczegółowo będzie mowa w treści niniejszego opracowania. Ustawodawca sprecyzował w sposób ścisły katalog ruchomości niepodlegających zajęciu (art. 829 pkt 1 i 1a KPC), na nowo określono właściwość miejscową komornika prowadzącego egzekucję (art. 844 § 1), wprowadzano istotne zmiany co do warunków dopuszczalności zajęcia (art. 845 § 2, 22–24, art. 847 § 1), znowelizowano art. 853, który reguluje zagadnienie oszacowania wartości zajętych ruchomości, rozbudowano treść art. 855, poświęconego dozorowi zajętych ruchomości. Ustawodawca wprowadził zmiany także co do trybu sprzedaży ruchomości, w tym usunięto z KPC instytucję sprzedaży komisowej (art. 8641, 867, 8792, art. 8796 § 2).