Abstrakt

Przedmiotem niniejszego opracowania jest jedna z najbardziej znanych regulacji polskiego KK, konkretniej zaś – regulacja art. 200 § 1 KK, zgodnie z którą: „Kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12”. Poczynione w pracy ustalenia nie odnoszą się jednak ani do historii polskich regulacji prawnych dotyczących obcowania płciowego z małoletnimi/dopuszczania się innych czynności seksualnych wobec małoletnich, ani też dogmatyczno-prawnej problematyki aktualnie obowiązującego przepisu art. 200 § 1 KK. Dotyczą one wyłącznie wycinka praktyki polskich sądów w kontekście analizowanego przepisu, konkretniej zaś – zaobserwowanej tendencji do łagodnego (o ile oczywiście użyć można w ogóle takiego sformułowania) traktowania sprawców czynów zabronionych pod groźbą kary określonych w art. 200 § 1 KK.