Abstrakt

Impulsem do uchwalenia konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę oraz do inkorporowania jej postanowień do krajowych porządków prawnych były powtarzające się wypadki bezprawnego odbierania dzieci jednemu z rodziców przez drugiego rodzica i przenoszenie się wraz z dzieckiem do innego państwa. Sygnatariusze Konwencji sporządzonej w Hadze w dniu 25.10.1980 r. przyjęli założenie, że bezprawne uprowadzenie i zatrzymanie dziecka jest a priori sprzeczne z jego dobrem, a przeciwstawianie się temu zjawisku powinno być podyktowane pragnieniem ochrony praw dziecka i opierać się na interpretacji jego interesu. Przepisy Konwencji weszły w życie w stosunku do Polski z dniem 1.11.1992 r. Regulacje umowy międzynarodowej stosuje się bezpośrednio, co oznacza ich pierwszeństwo przed ustawami w sytuacjach, w których pogodzenie treści poszczególnych norm prawnych Konwencji z przepisami wewnętrznymi nie jest możliwe.