Abstrakt

W niniejszym artykule przedstawiono rolę zasady bezpośredniości w procesie karnym przy uwzględnieniu ostatnich zmian KPK. Analiza zagadnienia związana jest przede wszystkim ze zmianą art. 167, 377, 392, 393 § 3 KPK. Spore kontrowersje wzbudziła szczególnie zmiana ostatniego z wymienionych przepisów, który zezwolił na wprowadzenie do procesu także dokumentów prywatnych zebranych wprost dla celów postępowania karnego. Rozważania rozpoczyna odniesienie do określonych zasad procesowych, istniejących w systemie prawa karnego procesowego. W dalszej kolejności omawiane są szczegółowo najważniejsze zmiany w przepisach KPK, wprowadzone ustawą z 27.9.2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw oraz ustawą z 11.3.2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw, które miały najistotniejszy wpływ na ukształtowanie zasady bezpośredniości. Autor porównuje wskazane zmiany i podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, czy w polskim procesie karnym katalog wyjątków od zasady bezpośredniości nie jest tak szeroki, że omawiana zasada przekształciła się w zasadę przeciwną, gdzie dominuje pośrednie przeprowadzanie dowodów. W efekcie autor wyciąga określone wnioski i przedstawia postulaty de lege ferenda.