Abstrakt

Upływ czasu w kontekście skuteczności roszczeń z tytułu naruszeń wywołanych używaniem oznaczenia odróżniającego kojarzony jest najczęściej z przedawnieniem roszczeń. Tymczasem, mówiąc o wpływie upływu czasu na skuteczność takich roszczeń należy mieć na uwadze także szereg innych aspektów. Przede wszystkim trzeba odnotować specyficzne regulacje dotyczące możliwości wnoszenia roszczeń z tytułu naruszenia praw do zarejestrowanych znaków towarowych, uwzględniające tolerowanie używania oznaczenia kolizyjnego. Nie mniejsze znaczenie ma także fakt zbudowania własnej pozycji rynkowej przez oznaczenie naruszającego wskutek upływu czasu, który to fakt może uniemożliwiać zakwalifikowanie czynu jako naruszenia. Ponadto nie można pominąć kwestii nadużycia prawa podmiotowego i zasady venire contra factum proprium nemini licet (łac. nie wolno występować przeciwko temu, co wynika z własnych czynów). W niniejszym artykule omówione zostaną konsekwencje upływu czasu w kontekście skuteczności roszczeń z tytułu naruszenia praw i interesów związanych z oznaczeniami odróżniającymi na tle różnych narzędzi, w jakie wyposażają uprawnionego polskie ustawy: z 30.6.2000 r. – Prawo własności przemysłowej i z 16.4.1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 z 14.6.2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej.