Monitor Prawniczy

nr 22/2018

Indywidualizacja osoby trzeciej jako przesłanka egzoneracyjna odpowiedzialności z art. 435 KC

DOI: 10.32027/MOP.18.22.4
Małgorzata Sekuła-Leleno
Autorka jest radcą prawnym, adiunktem na WPiA Uczelni Łazarskiego w Warszawie.
Abstrakt

Istota problemu objętego niniejszym opracowaniem sprowadza się przede wszystkim do odpowiedzi na pytanie, czy dla ustalenia winy wyłącznej osoby trzeciej, jako okoliczności egzoneracyjnej, osoba ta musi zostać zindywidualizowana. W literaturze przedmiotu oraz judykaturze przyjmuje się, z jednej strony, że skuteczne powołanie się na tę okoliczność jest możliwe tylko wtedy, gdy osoba trzecia została zidentyfikowana. Z drugiej strony, reprezentowany jest również pogląd, że indywidualizacja osoby trzeciej nie jest konieczna, jeżeli istnieją dostatecznie mocne podstawy do przyjęcia, iż szkoda została wyrządzona zawinionym zachowaniem osoby „z zewnątrz”, za którą prowadzący przedsiębiorstwo nie ponosi odpowiedzialności.