Monitor Prawniczy

nr 2/2018

Zwrot nieruchomości pożydowskich nabytych przez Skarb Państwa na podstawie dekretu o majątkach opuszczonych i poniemieckich

Łukasz Węgrzynowski
Autor jest członkiem Biura Studiów i Analiz Sądu Najwyższego. Stanowisko przedstawione w publikacji stanowi wyraz jego własnych poglądów.
Abstrakt

W publikacji przedstawiono jedno z zagadnień mieszczących się w ramach problematyki zwrotu mienia pożydowskiego. Chodzi o wykładnię sformułowania „nieruchomości lub ich części przejętych przez Państwo” z art. 30 ust. 1 ustawy z 20.2.1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej, które z uwagi na swoją ogólnikowość może rodzić poważne wątpliwości w praktyce orzeczniczej. Należy wyjaśnić, czy nieruchomości przejęte w rozumieniu tego przepisu mogą stanowić nieruchomości nabyte przez Państwo Polskie na podstawie art. 34 ust. 1 dekretu z 8.3.1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich. Zagadnienie wydaje się dość interesujące, zmusza bowiem do przyjrzenia się takim kwestiom jak stosowanie przepisów tego dekretu przez praktykę orzeczniczą, ocena regulacji zawartych w dekrecie z perspektywy obecnej, czy cywilistyczne aspekty postępowań regulacyjnych z ustaw wyznaniowych. Omawiane zagadnienie łączy się z problematyką nacjonalizacji i reprywatyzacji.