Abstrakt

Z informacji prasowej Biura Informacji Kredytowej wynika, że na stan z października 2017 r. czynnych było 500 000 kredytów hipotecznych we frankach szwajcarskich, a łączna liczba zobowiązanych kredytobiorców wynosiła 868 320 osób. Do zbiorczej kategorii, używając języka mediów, umów kredytów frankowych zalicza się zarówno kredyty indeksowane do kursu franka szwajcarskiego, jak i kredyty denominowane.
Niniejszy artykuł porusza jedynie problematykę kredytów indeksowanych do kursu franka szwajcarskiego, w szczególności dopuszczalności zawierania tego rodzaju umów w chwili ich największej popularności, a zatem w latach 2005–2008, a także skutków prawnych stwierdzenia, że klauzula indeksacyjna jest abuzywnym postanowieniem umownym w rozumieniu art. 385¹ KC albo skutków prawnych orzeczenia o sprzeczności klauzul indeksacyjnych z bezwzględnie obowiązującymi normami prawnymi. W razie stwierdzenia nieważności umów, a także gdy sąd uzna nie tylko abuzywność postanowienia umownego, ale także uzna, że umowa bez takiego postanowienia nie zostałaby zawarta, co skutkuje jej upadkiem, powstają wątpliwości związane z dokonywaniem rozliczeń wzajemnych między stronami, co również zasługuje na omówienie.