Abstrakt

Zgodnie z art. 35 KPC powództwo o roszczenie z czynu niedozwolonego (deliktu) wytoczyć można przed sąd, w którego okręgu nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Przepis ten wprowadza tzw. właściwość przemienną i ma na celu ułatwienie dochodzenia roszczeń przez osoby poszkodowane (pokrzywdzone) czynem niedozwolonym. Gdyby przepis art. 35 KPC nie obowiązywał, musiałyby one zawsze wytaczać powództwo przed sąd ogólnie właściwy miejscowo dla pozwanego (sprawcy deliktu). Jeżeli sprawca jest osobą fizyczną, byłby to sąd jego miejsca zamieszkania (art. 27 § 1 KPC). W przypadku zaś czynu niedozwolonego popełnionego przez osobę prawną – sąd miejsca jej siedziby (art. 30 KPC). Ustawodawca wyszedł jednak z założenia, że sztywne trzymanie się w takich sprawach właściwości miejscowej ogólnej stanowiłoby w wielu przypadkach uprzywilejowanie sprawców czynów zabronionych przez prawo, a dla ich ofiar stanowiłoby dodatkową niedogodność. Dlatego art. 35 KPC pozwala poszkodowanemu (powodowi) wybrać do rozpoznania sprawy sąd, w którego okręgu nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.