Abstrakt

Problematyka przetwarzania informacji dotyczących przedawnionych zobowiązań pieniężnych budzi wątpliwości dwojakiego rodzaju. Z jednej strony, występuje zagadnienie prawnej legitymizacji niespłacenia długu, z drugiej natomiast pojawia się problem nieograniczonego terminem przetwarzania informacji o zobowiązaniu. Istotne w tym kontekście będą wnioski wypływające z analizy celu przedawnienia, jakim jest eliminacja niepewności w stanie prawnym. Przy analizie dopuszczalności przetwarzania danych dotyczących zobowiązań pieniężnych w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na rodzaj podmiotu będącego wierzycielem. I tak w odniesieniu do banków oraz innych podmiotów uprawnionych do udzielania kredytów zastosowanie znajduje ustawa z 29.8.1997 r. – Prawo bankowe, natomiast pozycję wierzycieli nieposiadających powyższego statusu reguluje ustawa z 9.4.2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych. Należy również wziąć od uwagę, że prawnie nieograniczona możliwość przetwarzania informacji o zobowiązaniach przedawnionych prowadzi do pewnego rodzaju stygmatyzacji dłużnika, co może skutkować zaprzeczeniem celu instytucji przedawnienia.