Abstrakt

Utrata przez wyciągi z ksiąg rachunkowych banków mocy dokumentów urzędowych w postępowaniu cywilnym doprowadziła do postulatów uchylenia art. 485 § 3 KPC. Argumenty jakie stały się podstawą stwierdzenia niekonstytucyjności art. 95 ust. 1 Prawa bankowego obecnie przytaczane są jako podstawa do wyeliminowania z postępowania nakazowego powództw opartych na takich wyciągach. Wydaje się jednak, że powinno się raczej dążyć do odmiennego ukształtowania przesłanek wydania nakazu zapłaty w tym zakresie, niż do całkowitego wyeliminowania możliwości wydania takiego orzeczenia, gdy bank dochodzi zaspokojenia swojego roszczenia wynikającego z czynności bankowej dokonanej z dłużnikiem. W niniejszym artykule przedstawiono argumenty za takim rozwiązaniem, odnosząc się jednocześnie do uwag krytycznych dotyczących obecnego brzmienia art. 485 § 3 KPC.