Abstrakt

Państwa członkowskie, przystępując do Unii Europejskiej, przekazały część swych kompetencji jej organom, wyrażając jednocześnie zgodę na włączenie do swych wewnętrznych porządków prawnych prawa stanowionego Unii Europejskiej, a także przyjęcie wspólnych zasad w zakresie hierarchii aktów prawnych i norm kolizyjnych, zobowiązując się do zapewnienia skuteczności prawa unijnego w wymiarze krajowym. Weryfikacji działań państwa członkowskiego w zakresie gwarancji skuteczności prawa unijnego dokonuje Komisja Europejska, która w zależności od rodzaju naruszenia bądź niedopełnienia obowiązków, na mocy przepisów TFUE, może zastosować jedną z dwóch procedur postępowań dotyczących nieprzestrzegania prawa unijnego. Konkluzje zawarte w sprawozdaniu Komisji dowodzą, że terminowa i właściwa implementacja prawodawstwa unijnego do krajowych porządków prawnych w dalszym ciągu pozostaje wyzwaniem, o czym świadczy znaczna liczba toczących się i nowych postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom transpozycji. Przedstawiony artykuł prezentuje procedurę nakładania kar finansowych za nieprzestrzeganie prawa Unii Europejskiej, wskazując jednocześnie na finansowe implikacje możliwych sankcji.